- oburzać oburz·ać
- -am, -asz; pf -yć
1. vt(= denerwować) to outrage2.oburzać się vr
oburzać się (na kogoś/coś) — to be outraged (at sb/sth)
Nowy słownik polsko-angielski. 2014.
oburzać oburz·ać
Look at other dictionaries:
oburzyć — dk VIb, oburzyćrzę, oburzyćrzysz, oburz, oburzyćrzył, oburzyćrzony oburzać ndk I, oburzyćam, oburzyćasz, oburzyćają, oburzyćaj, oburzyćał «wywołać odruch sprzeciwu, protestu, gniewu» Jego lenistwo oburzało wszystkich. Być oburzonym czyimś… … Słownik języka polskiego
